Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten der XIVe en XVe eeuwen

L. [Met herten ende met zinne]

Met herten ende met zinne
Anich een minlic ·M· vercoren,
Ende wes das ich beghinne
So es mijn liefste toe behoren.

Mijns hertzen keyserinne,
Als ic u zie, vergaet mijn toren;
In u so staen mijns vruechts gewinne,
En ware u jonst, ic bleve verloren.

Met jonsten ic mi kinne
Al u eighin als dincs te voren;
Ets recht ghi maect mijn zorghen dinne,
So lieve wijf was nie gheboren.

Met herten ende met zinne, enz.