Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten der XIVe en XVe eeuwen

[p. 102]

XLIII. [Ich haen een uut vercoren L]

Ich haen een uut vercoren L,
Int hertze mijn ghecoroneirt;
So wat si doet dat vuecht si wel,
Up duecht soe altoos aenzeirt.

Sones no wreet, no stuer, no fel,
Maer wivelic ghefigureirt,
Ghestadich, minlic, niet rebel.

Ich aen een uut vercoren L, enz.

Mi ne huecht jolijt, no vruecht, no spel,
Als soe mi niet ne visenteirt;
Al haddic weinsch, in core niet el
Dan haer, dus anich gevuweert.

Ich aen een uut vercoren L, enz.