XXVII. [Het soude een scamel mersenier]
Het soude een scamel mersenier
Hi const hem wel gheneren.
Daer hi sinen canis drouch,
Een joncfrauwe riepen ende soe louch:
‘Comt hier na, goet meerseman!’
Naelden, spellen, trompen, bellen,
Ic wil mijn merse hier nederstellen,
Laet zien of ic vercopen can.
| |
Als hi de scone vrauwe anesach
Hi sprac: ‘Ik wil mijn merse ontslaen,
Ic hebbe ghetsantert al den dach,
In hebbe ein mite niet ontfaen.’
Sinen canis hi ontslouch:
‘Joncfrauwe, nu souct al ghenouch;
Want ic u wel der baten jan:
Naelden, spellen, trompen, bellen, enz.
Merseman, seidesi, lieve gheselle,
Ic hebbe een cleine cokerkijn,
In vinde hier in no naelde, no spelle,
Die wel voughen soude daer in.
Hier sijn grote, ende daer soe cleine,
Maer ic ne vinde niet dat ic meine.’
‘Joncfrauwe, wat spellen wildi dan?
Naelden, spellen, trompen, bellen, enz.
“Joncfrauwe, ic hebbe een spellekijn,
Dan es niet aldus cleine.” -
“Cnape, wel moeti comen sijn,
Ghi weit wel wat ic meine.
Wildi de spelle vercopen niet,
So leense mi of ghijt ghebiet,
Ic salt u lonen, bi sinte Jan.”
Naelden, spellen, trompen, bellen, enz.
Hi nam de joncfrauwe bi der hant,
Si gingen onder hem beiden;
| |
De spelle dat zoe te pointe vant,
Soene wilder niet of sceiden.
Cnape, hout mi dit spellekijn,
Het sal u wel vergouden zijn;
Want beter spelle ic nie ghewan.’
Naelden, spellen, trompen, bellen, enz.
|
|
Auteursrechtvrij