altijd vlekkeloos.
Bovenstaande pleit voor een meer structurele aandacht in Nederland voor het Surinaamse verleden en voor het culturele erfgoed van de Surinaamse gemeenschap. Opmerkelijk is dat de rijke materiële en levendige orale cultuur van Suriname, binnen de Nederlandse samenleving tot op heden nooit een centrale stek heeft gekregen, een stek die het, gezien de historische banden tussen Suriname en Nederland wel verdient. Het Surinaamse culturele erfgoed is versnipperd over verschillende instellingen in Nederland die, gezien hun eigen karakter, er niet voldoende aandacht aan kunnen besteden. Daarnaast bevinden zich binnen de Surinaamse gemeenschap zelf waardevolle cultuurstukken, verhalen en liederen die de aandacht verdienen.
Daarom hebben de Stichting Landelijke Federatie van Welzijnsorganisaties voor Surinamers te Utrecht en de Stichting Steunfunctie-organisatie voor Surinamers te Amsterdam, alsook een aantal vertegenwoordigers van Nederlandse musea, het initiatief genomen in Amsterdam een Museum Suriname tot stand te brengen. Kennis over het heden en verleden van de Surinaamse gemeenschap, zowel in Suriname als in Nederland, zijn van belang voor het versterken van het eigen zelfbeeld. Daarnaast is het uitdragen van het Surinaamse erfgoed van grote betekenis voor de multicultureel geworden Nederlandse samenleving.
De doelstellingen en het programma van dit museum zijn in grote lijnen neergelegd in een beleidsnotitie, die op 7 oktober 1994 in het Instituut voor de Tropen in definitieve vorm werd gepresenteerd. De organisatoren zijn bezig met het vormen van een bestuurlijk draagvlak voor het museum. Daarbij wordt naast deskundigen uit de pluriforme Surinaamse gemeenschap ook gezocht naar deskundigen uit de autochtone Nederlandse gemeenschap. Ook zal een vriendenvereniging worden opgericht om een breed draagvlak van sympathiserenden te verwerven.
De kern van het museum zal gaan bestaan uit een (semi-permanente) tentoonstelling over de geschiedenis van Suriname, waarin onder meer het ontstaan van de multi-etnische en multi-culturele Surinaamse samenleving wordt gevisualiseerd en verduidelijkt. Het materiaal zal zowel uit de grote musea komen, in de vorm van bruiklenen voor langere tijd, als uit privé collecties van de Surinaamse gemeenschap. Daarnaast zal in wisselende tentoonstellingen aandacht worden besteed aan thematische onderwerpen en aan actuele ontwikkelingen zowel in Suriname als in Nederland. Rondom dit tentoonstellingsaanbod zullen niet-materiële cultuuruitingen zoals muziek, dans en orale tradities worden getoond. Een verscheidenheid aan presentatievormen is daarbij mogelijk: lezingen, film, voorlichtingsavonden, muziekbijeenkomsten, toneelvoorstellingen, dans- en verhalenavonden, themadagen, beurzen, etc. Het doel is door middel van deze presentatievormen kennis over geschiedenis, cultuur, sociale aspecten, religie, kunst, etc. te verbreiden. Voor deze meervoudige opzet is gekozen om tot een aantrekkelijk ‘levend’ en vooral laagdrempelig museum te komen dat voor de Surinaamse bevolking de functie van ‘eigen huis’ kan gaan vervullen.
Het Museum Suriname zal worden bestuurd door een stichtingsbestuur dat eindverantwoordelijkheid draagt voor de instandhouding en ontwikkeling van het museum, een zorgvuldig beheer van het verworven materiaal, het financiële beleid en het personeelsbeleid. Het bestuur van deze stichting zal moeten bestaan uit drie tot zeven personen. In het bestuur dienen deskundige leden uit de Surinaamse en Nederlandse gemeenschap zitting te hebben. Waar nodig zal het bestuur gebruiken kunnen maken van een adviescommissie. Deze ‘Denk-Tank’, waarin vooraanstaande leden van diverse disciplines (muziekwereld, theaterwereld en museumwereld) zitting hebben, geeft inhoudelijk ondersteuning en adviezen met betrekking tot diverse programmaonderdelen. Uitgangspunt voor de inhoudelij-