| |
No. 47.
Neerlands zegen, Uitgeboezemd op de Verjaardag van onze Erf-Prins, Willem Frederik, op den 24. Augustus 1783.
Stem: Zoutmans Glory.
1.
Zoude wy nu konne zwygen,
Nu ons Erf-Prins verjaart?
Wie zou dat van ons verkrygen,
Nederlanders? regt van aart:
Het is alweer Oranje boven,
't Is den Erf-Prins zyn dag,
Laat ons weer met blydschap loven.
| |
2.
Komt myn waarde Stadgenooten,
En aan laster zig niet stooten,
Gy blyft altyd Prinsgezint,
Laat de leugen geest maar schelden,
't Korags-rot moet dog op 't lest,
Na het Ryk van Pluto's Helden,
Dat's voor haar tog allerbest.
| |
3.
'k Zie die Loevesteinse benden,
Nu weer beeven van de nyt;
ô! Wat droefheid en ellenden,
Radeloos en vol van spyt,
Dat wy weer Oranje zingen,
Op deez' Vorst Geboortedag,
Dat wy weer in 't ronde springen,
Vrolyk met vereende magt.
| |
4.
't Is nu dertien volle Jaaren,
Dat ons Prins het ligt eerst zag;
Zingt nu op vereende Schaaren,
Het is Willems Frederiks dag;
't Oogelyn van Neerlands Staaten,
Toevlugt voor ons Land en Kerk;
Wie kan tog Oranje haaten,
Die Gods Wonderen hier in merkt?
| |
5.
Dat al de Nederlanders zagen,
Haar verpligting op dit Huis;
Laaten zy het de Outheid vraagen,
Hoe de Heere het gedruis,
Van de bulderende Orkaanen,
Door deez' Vorsten heeft gestild;
| |
| |
Hoe die Helden al te zaamen,
Goed en Bloed voor 't Land verspild'.
| |
6.
Wy smeeken dat Godt zyn zeegen,
Storte op ons Erf-Prins neêr,
Als een frisse en malse reegen.
By het lieflyk Zomerweêr:
Ziekte, pyn of droeve dagen,
Zy geweert van zyn Persoon,
Hy neemt weg zyn stof tot klagen;
De Heer blyft zyn schilt en loon.
| |
7.
God bevryd zoo al die Loten,
Die tot Nederlands geluk,
Uit Oranje zyn gesproten,
Ook voor ziekte, smert of druk;
God wil ook zyn zegen geven,
Aan ons Neêrlands Voetstervrouw,
Lang moet haare Hoogheid reven,
Lang leeft Willem van Nassouw.
| |
8.
Lang moogt ons de Prins bestieren;
Wy wenschen den agtsten Maart,
Met Gezangen weer te vieren,
Als ons braave Vorst verjaart;
Loof! men zal zyn Naam verhogen,
Zoo lang schynt de Zon of Maan,
Als het ruim der Hemelbogen,
Zal zyn roem nog blyven staan.
|
|