De van den hemel afgebeeden, in alle verdrukking, nog bloeiënden Oranjeboom

No. 44.
Zegenwensch Op de Verjaardag van Neêrlands erf-prins Willem Frederik.

Op de Wys: ô Ziels verrukkende Avondstond.

1.

Wie zou niet met een blyde geest,
Nu zingen in het rond,

Op Willem Fredriks vreugdefeest,

Van zyn geboorte stond.

2.

De Nederlanders zyn verblyd,

Zy wenschen op dit stond,

Veel zeegen op dees blyde tyd,

Verheugd met hart en mond.

3.

ô Nassauws Telg, ô edel' Stam,

Ons Vorst zyn Naamgenoot,

Hoe wensch'lyk was het toe gy kwam,

In Neêrlands liefde schoot.

4.

Leef lang, ô Vorst! nog menig jaar,

[p. 66]

 

Tot nut voor Kerk en Staat,

 

Dat wysheid, magt, zig zamen paar:

 

ô Neêrlands toeverlaat.

5.

Blyft gy beschut door Neêrlands Godt

In deeze droeve tyd,

Welhaast vlugt weg dat schand'lyk rot

Dat hoonen, en die nyt.

6.

Dan blyft Oranjes Huis in stand,

Tot lust voor groot en kleen;

Den zegen op het Vaderland,

En liefde in 't gemeen.

7.

Schenk vreede Heer door uw bestuur,

Geef eendragts liefde band,

Dan blyft die Neêrlands Palinuur,

De hoop van 't gantsche Land.

8.

Bewaar nog lang dit Vorst'lyk Kroost

Bevreid van ramp en druk.

Dan strekt dit Huis tot heil en troost,

En Nederlands geluk.

9.

Bewaar ons groot en waarde Vorst

En Neêrlands Voester Vrouw:

Hy zy, die 't Land zo bitter torst,

Beschut voor smert en rouw.

10.

Dan vieren wy eerlang de tyd

Van eene Prinse dag,

In weerwil van de bitsen nyd,

Met een vereende magt.