|
| |
No. 42.
Verjaargroet aan den doorluchtige prins Willem Frederik, van Oranje en Nassouw, Oud Elf Jaaren
Stem: Prins Carel, of Viva roeit al gelyk.
1.
Prins Willem Fredrik viert,
Zyn elfden Jaardag heden,
't Is vreugd in Neerlands Steeden,
't Oranje Vaandel zwiert,
's Lands Erfprins hoog Verjaaren,
Geeft ieder lust en moed,
Hoe klimmen reeds uw Jaaren, bis.
Prins, uit 't Oranje Bloed!
| |
2.
Die hoop der Nederlanders,
Dat hy steeds meerder bloei.
Wasch op in alle wysheid,
| |
| |
Daar in ook zelfs de grysheid, bis.
Dat in de Troon best voeg.
| |
3.
Wier lof men mag vermelden,
Zy zyn de braafste lieden,
Die Neêrland ooit nog had,
De dwingelandy moest Vlieden, bis.
Waar 't land toen onder zat.
| |
4.
Gy zyt uit Pruisisch bloed,
En Nassouws voortgesprooten,
Geeft dit een nievwen moep.
Van zyne deugd bewyzen, bis.
| |
5.
Onze Erf-Prins, dit geeft vreugd,
Laat zang en spel zig paaren.
Hy is een Prins vol deugd.
Nu eens in 't rond geschonken,
En vrolyk uitgedronken, bis.
| |
6.
Lang moet ons Erf Prins leeven,
Gy hebt nu Juichens reden, bis.
Zyn twaalfde Jaar begint.
| |
7.
Laat ons te samen zingen;
Zyt gy iets goeds van zins.
Dat kunt gy heden toonen,
Onze Erf Prins is het waard.
Vlegt hem geboorte Kroonen,
Dees dag ons blydschap baard.
| |
8.
Dat lang ons Erf Prins leeft!
Hy koom' tot hooge Jaaren,
Dat hy der Burgerscharen,
Veel lof tot vreugde geeft;
Hy blyve ons welbehagen, bis.
Met vreugd van elk beschouwd.
|
|
Auteursrechtvrij