|
| |
No. 41.
Een nieuwer wetschlied Op den Zes en Dertigste Verjaardag van Z.D.H. den Heere Willem den Vyfde, prins van oranje, &c. &c. &c. Den 8. Maart 1784.
Stem: Wilhelmus van Nassouwen.
1.
Prins Willem is weer Jarig,
Zingt vrolyk uit de Borst,
Geen agste Maart valt kaarig,
't Is voor Oranjes Vorst.
Wie kan zich zelf bedwingen,
Van op zoo blij een tijd.
Voor onzen Prins te zingen,
Al wie hem haat ten spijt?
| |
2.
Wij draagen vrije nekken;
Zoo zingt al 't Hollands bloed;
Wie zou zijn vreugd bedekken;
Elk Zwaai den vrijen hoedt!
Wen wij deez' dag zien lichten,
De bitse nijd moet zwichten,
Dees dag brengt ons geluk.
| |
3.
De Prins wil voor ons waaken:
Nooit is zijn min bezweeken
Des juichen deeze Streeken,
| |
4.
Hij blijf op God betrouwen,
Hoe zeer men hem ook smaadt,
Die op die Rots kan bouwen,
| |
| |
Vreest nimmermeer den haat.
Zijn schuldeloos geweeten,
Nooit met verraad bevlekt,
Schond nimmer eervergeeten,
't Geen tot een pligt hem strekt.
| |
5.
Nooit hield hij 't met de Britten,
Nooit heeft hij 't Land verraên.
Ach zag men dat nooit zitten,
Bij die hem 't meest versmaan!
Dankt Willem voor zijn trouw!
Lang blyve Hij bestieren,
| |
6.
En 't is ons tot veel lof,
Dat wy ons nooit bedienden,
Van Leugentaal, door 't hof
Op dat door tweedragt eens
De Vryheid word verslonden;
Want dat's tans iets gemeens.
| |
7.
Sta op Heer! toont voor de oogen
Dat allersnoodst gebroed:
Dan met diepste eerbied eoemen,
Al raast het boos gespuis.
| |
8.
Laat elk met lof vermelden,
Uit wien een reeks van Helden,
Voor ons ten voorschyn kwam,
Geen dankbaar mensch zelfs zyn,
| |
9.
Niet vond een tegenstand,
Waar ras vol monsterdieren,
Te pryzen zyn die geenen,
Die 't met Prins Willems eer,
En zyn Persoon wel meenen,
Al vloekt de nyd hem zeer.
| |
10.
Daar zyn nog braave mannen,
Die stoutelyk 't lasterrot
Te keer gaan en 't verbannen,
Hoe zeer 't met alles spot.
Die zullen nu ook zingen,
Het Vorstlyk hoofd omringen,
| |
| |
| |
11.
Die durven uit te koomen,
Van 's Prinsen goed bestuur,
En weeten van geen schroomen,
Die zyn getrouw den Staaten,
Prins Willem als 's Lands Hooft;
Van eer nog deugd beroofd.
| |
12.
Die laaten honden bassen,
Maar als ze op 't laast hun pylen
Naar broertje Cerbrus ylen,
En het zwyn moet weg van hier.
| |
13.
Zoo zal het al die geesten,
Die leugenspreekers gaan,
Die, wreeder dan de beesten,
Prins Willems daan beloeren,
Het gantsche Land beloeren,
Door allersnoodst bedrog.
| |
14.
Maar onze Prins zal klimmen,
Dan zal geen beer meer grimmen,
Dan blaast geen ringslang meer.
En vonnist uit zyn Wooning,
| |
15.
Prins Willems Jaaren rollen,
In Vrede en Welvaart voort;
Daar is een einde aan 't hollen,
Het Vloekrot is gestoord,
En vreedzaam welbehaagen,
Verre af van hoon en druk.
| |
16.
Hij ziet aan zijn Vorstinne,
Al wat hem vreugd verwekt.
Die elk ten wonder strekt,
Hij ziet aan zijn drie Spruiten,
Niets kan dien zegen stuiten,
| |
17.
Zoo zal zijn roem ook rijzen,
Als grootsten Willem prijzen,
| |
| |
Naar dees Voorzeggingstem.
Bedrieg ik my?. . . wat oogen
Slaat George Frederik op!
Word hem de Ziel bewoogen?
Ryst dan zyn vreugd in top?
| |
18.
Ja Prinsezoon 't zal koomen,
Dan word U zonder schroomen,
Wanneer gy zult verjaaren.
Ons treft uw schranderheid!
U moog veel heils weervaren,
| |
19.
Met de armen op den duur,
In zoet verkeere 't zuur.
Der schaamlen opwaards aan.
Dan zal by Christus Leden,
Uw Naam in zeegening staan.
| |
20.
Prins Willem sta Voorspoedig,
Nog lang aan 't roer van Staat.
Hij zie zijn vijand moedig,
En ons geen twist belagen,
|
|
Auteursrechtvrij