|
| |
No 7.
De klagende Vrouw van een Granadier, onder 't Vry-Corps: voor Vryheid en Vaderland, te Leiden.
Stem: O! Zon aan 's Hemels Trans.
1.
En 't is niet zonder reeden,
Dat ik myn Hooft steeds klouw;
In 't Vry Corps is getreeden,
Zoo steemt hy nu en dan........
Ja neemt al wat hy kan........,
Uit Kast en Laaden meeden,
En brengt het na Oom Jan.
| |
2.
En 't geen hy daar ontfangd,
Maar gaat 'er mee Spanceeren,
Tot dat de Nood hem prangd
En eerst wat uit te slaapen;
Dan komt Sinjeur daar aan........
Kan naauwlyks regt meer staan.......,
Doet anders niet als gaapen:
Wat Vrou kan dit weerstaan!
| |
| |
| |
3.
Gaat hy dan stil naar kooy,
Dan schikt het nog heel mooy;
Maar als hy komt t' ontwaaken,
Kryg ik veeltyds de fooy.
Dan is het best hier, zwygt,
Gy laat my schier versmagten.
Zoo gy nog langer tuyt.....,
En niet en houd uw snuyt......,
Zal ik met al myn kragten,
| |
4.
En 't doed hem ook geen leet:
Hoe dat de kinders schreyen,
Hy daar niet van en weet,
Schreeuwen zy van gebrek,
Hy wil na hun niet hooren
Hy keerd na hun de nek....,
Of slaat haar op de bek.....,
Met klappen om haar ooren.
| |
5.
En maakt een groot getier,
Hy wil ook nieuwe kleeren,
Wit goed met streepjes, fyn....,
Dat moet 'er onder zyn...,
En dan moet 't wyf bezorgen,
| |
6.
Nu weer een muts met bont,
Die moet 'er zyn terstont:
Een muts van veertien gulden,
Hy maakt een Knevelbaard,
Daar ieder van zou schrikken:
Zyn kinders zyn vervaard.....,
Om dat hy zoo ontaard......,
Met zyn lont entje klaard.
| |
7.
Al is hy somtyds t' Huys,
Heb ik nog grooter kruys,
Dan koomen zyn Confraters,
Maaken een groot gedruys.
Waar zyn de houte klooten?
Die smyten zy gezwind..........
Dikwils door glas of blind.......,
Of waar zy tegen stooten:
| |
| |
| |
Om na Dirk Hoogenstraaten,
Daar zyn zy in haar bouw,
Den een wil d' ander leeren,
Zweeren malkander trouw.......,
Daar ik nu arme vrouw......
Zy gaan uyt huys als Heeren;
Steeds blyf in druk en rouw.
|
|
Auteursrechtvrij