Opwaartsche Wegen. Jaargang 18

[p. 105]

[Gedichten van Koos van Doorne]

Koos van Doorne
Organist

Hij is een magisch goochelaar;
zijn voeten maken snelle passen,
zijn handen dansen op terrassen.

Hij is een machtig tovenaar,
die met bazuinen en trompetten
bergen van droefheid kan verzetten.

Zijn hoorders wordt hij mond en stem;
in klanken klapwiekt het verlangen
dat scheen gekortwiekt en gevangen.

Hij, bij God's gratie middelaar,
vogel in onze stomme hagen,
wil naar God's oor ons klagen dragen.

Ik hoor zijn pijpen rein en klaar
mijn eigen vreugde juichend zingen.
Wat macht zou tháns mijn keel bedwingen?

[p. 106]

Koos van Doorne
West-Virginia

O droom, die leeft in dezen naam.
Ik koester U in lange nachten
wanneer het schip van mijn gedachten
een stroom vindt in het licht der maan.
Droeg ooit een show-boat zoveel droomen?
Zong daar een vrouw zó zoete wijs?
Ik, die mijn waan niet wil ontkomen,
die hem bescherm tot elken prijs,
ken door die droom het eigen wezen
en leer de hunkeringen lezen
naar mijn Verloren Paradijs.

Koos van Doorne
Preek

Sta af van ongerechtigheid;
vóór alles van opstandigheid,
die zonde tegen 't Opperwezen;
in heel Zijn schepping staat te lezen:
‘Ik gruw van uniformiteit’.