Opwaartsche Wegen. Jaargang 17

[p. 369]

Corrie Oudijk
In het ziekenhuis

Dien nacht, een zuster ging voorbij over de gang
de lichten werden plotseling ontstoken.
Bij alle zieken was ineens de slaap gebroken,
toen wij haar binnen brachten, klein en bang.

Het witte bed was blank en onberispelijk gespreid,
twee zusters hadden haar van de brancar genomen,
wat later is de dokter toen gekomen
en heeft zich voor de operatie voorbereid.

't Was half drie, toen zij weer binnen kwam,
en toen wij langzaam naar haar over bogen,
lag een vermoeide rust diep in haar ogen
gelijk een kleine aarzelende vlam.

Een zuster hield de wacht bij 't vage schijnsel licht,
wij moesten spoedig weer de zaal verlaten;
toen hoord' ik fluist'rend twee patiënten praten
en 'k zag een angstigen blik op mij gericht.