Opwaartsche Wegen. Jaargang 17

[p. 218]

Loet Rombouts
Warenhuis

Door haar verzorgde vingers glijdt de kant
als een ivoren waterval zoo luchtig schuimend,
zij plooit ze overredend, niets verzuimend
prijst zij den waar een ontevreden klant.

De tijd trekt elken dag met een haarfijn penseel
de kleine rimpels dieper langs haar oogen -
toch klimt haar stem nog jong en opgetogen
omhoog uit haar vermoeide keel.

Duizenden slent'ren daaglijks langs haar heen;
zij grijpt werktuigelijk in vakken en in laden,
en slaat haar oogen neer als die haar dreigen te verraden,
glimlacht beleefd en laat zichzelf alleen.