Opwaartsche Wegen. Jaargang 17

[p. 80]

[Gedichten van Niek Verhaagen]

Niek Verhaagen
Smaak

Dat ik de dienstmeid dag aan dag bespied
vindt niet zijn oorzaak in haar lijflijkheid,
want die is niet zodanig dat mijn tijd
en brede aandacht er voor overschiet,

maar hierin, dat zij, zo z'al bloemen giet,
de was uitlegt of met de poesen vrijt,
nimmer een zweem toont van zwartgalligheid
en blijkbaar onvergetelijk geniet.

Ik kijk haar nog eens aan voordat ik schrijf;
het minst wanstaltig zijn haar benen; heus,
hoe graag ik 't wil, zij is niet schoon van lijf......

Helaas, zij ziet achter de klimoprand
mijn steelse blik en maakt haar dikke neus
een kwart el langer met haar zeepsophand......

[p. 81]

Niek Verhaagen
De aflegging

Zoals de noordenwind over de stromen
is plotsling over hem de dood gekomen.

Een snelbevroren water ligt zijn lijf
nu op het vale laken, koud en stijf.

Voor hem die lang de levensstorm verdroeg
was zo te worden één doodsvlaag genoeg.

Nochtans heeft hij tijdens zijn bruisend leven
de vaste wal geen duimbreed toegegeven. -

Mijn vriend, verwacht ook nu Gods zoele zuidenwind:
ontdooi, ontwaak, vermaak u als een kind.

[p. 82]

Niek Verhaagen
Mijn vogel zingt

Luister aandachtig hoe mijn vogel zingt,
want naar dit land kan ze maar eenmaal komen.
Straks glijdt mijn vogel sneller dan het stromen
van de rivier die aan mijn voet ontspringt

af naar het dal waar ze haar schuilplaats vindt,
diep in de dichte schaduw van de bomen.
Mijn kleine vogel zoekt haar onderkomen
wanneer de hoge lucht is rood getint.

Luister, ze zingt en heeft zich opgericht
naar de vervulling van haar schoonste dromen.
Straks wordt mijn kleine vogel opgenomen
en valt de horizon achter haar dicht.

[p. 83]

Niek Verhaagen
Gebed in de morgendienst

Heer, deze predikant die psalmen leest
is in de week ver van u weg geweest.
En wij, vanmorgen uw verdwaalde schapen,
toonden wel ànders dan zo'n blatend beest......
Vergeef ons allen, Heer! maar mij het meest.

[p. 84]

Niek Verhaagen
Zomermiddag

De lucht staat strak boven de straat gespannen.
De zon is hoog en wit en feilloos rond,
een 1000-watt lamp aan een blauw plafond. -
En onder rood en hardgebrande pannen
verdorst ik, warm en hijgend als een hond.