Opwaartsche Wegen. Jaargang 17

[p. 38]

[Gedichten van Loet Rombouts]

Loet Rombouts
Wat helpt het...

Wat helpt het of je langs de straten gaat
met nieuwe haring en met roode bessen
de tijden blijven kwaad.
Wat helpt het of je scharen slijpt en messen,
met bloemen leurt
en in een schreeuw je stem verscheurt
Wat helpt het - maar het leven wil niet wachten
en kleine monden vragen om hun brood
en schreien hongerend door de nachten
en zwijgen koppig in de dood.

[p. 39]

Loet Rombouts
Dwaling

O oud, miskend verlangen,
smart die niet zwicht -
zoo laat een mot zich vangen
in 't laatste licht.

Er zijn geen zekerheden
slechts strijd en schijn -
O God, leer ons te treden
waar tranen en gebeden
oprechter zijn.

[p. 40]

Loet Rombouts
Twee werelden

Wij zijn twee werelden, aanéén gedreven
in een te zwaar beladen sfeer;
wij zijn tezamen en alleen gebleven,
en weldra zijn wij er niet meer.
Wat zich in nood en weemoed toont:
hoe elk van ons vervalt zonder de ander,
dat is het laatst bekennen aan elkander
hoe naast dit stilzijn slechts de laatste stilte woont.