Opwaartsche Wegen. Jaargang 16

[p. 597]

Theo van Baaren
Danseres

Wanneer het hart in felle hartstocht bloedt,
vormt zij het leed tot lichte arabesken,
verraadt slechts zelden in een wat groteske
beweging het geheim van haar gemoed.

Het droef verlangen, dat haar dansen doet,
verbergt zij dapper achter een burleske
gewaagde sprong en tekent arabesken
van volkse vreugde met haar kleine voet,

terwijl het regent om haar handen heen
en door haar haren reeds de herfstwind woelt.
Vaak is zij met haar spiegelbeeld alleen
en ziet zichzelf, alsof 't een ander was,
een kleine dans voltooien, pas na pas,
en wil wat zeggen, maar ze is alleen.