Opwaartsche Wegen. Jaargang 16

[p. 472]

[Gedichten van Koos van Doorne]

Koos van Doorne
Ras desta

Komt, spreken wij een rede uit
aan dit sinds kort gedolven graf;
God, die ons lust en adem gaf
liet ons een zeer te prijzen buit:
een kostbaar land en donker bloed
dat de katoen goed groeien doet.

Ras Desta, Held en Martelaar,
Gij laatste, die ons tegenstond,
Gij, die de Pax Romana schond,
Gij werd ons een rebelsch barbaar;
de Macht is een geweldig wreker,
even terecht, als Uw dood zeker.

Wie hier durft zeggen waar 't op staat,
en straf eischt voor den moordenaar,
die is een vuige lasteraar
en krijgt het met God-zelf te kwaad,
Wiens hand in de geschiedenis
voor wie maar zoekt te vinden is.

Zoekt naarstig van de schepping af
naar wien Hij voorspoed gaf en glorie
en feilloos leert U de historie
dat Hij het recht den sterken gaf:
Hij zegent die Zijn wil volbrengt,
dus is Zijn wil: wat voordeel schenkt.

Ras Desta, dwaas, Uw monument
zal in ons hart staan opgericht,
dat is goedkoop, en christenplicht.
Wij zijn aan boete-doen gewend,
en wat siert beter dan 't berouwvol woord?
Wij spreken, als ons zwijgen heeft gemoord.

[p. 473]

Koos van Doorne
Het hek

Voor A.J.D. van Oosten

Scheef in den weigrond staat een eenzaam hek,
door vaardig vakmanschap van schoone krullen
en wapens rijk voorzien, die van den plek
waarop het helt, den adeldom onthullen.

Hier vond men toegang tot een weidsch kasteel
dat trots zich hief, waar runderen thans grazen;
hier meldden zich de pelgrim en minstreel,
hier werd het lied van krijg en jacht geblazen.

Van deze heerlijkheid is niets gebleven
dan wat verguldsel op een roestig schild;
traag vee wordt door een melkknecht opgedreven
waar men ten aanval toog op schichtig wild.

Zoo wordt ook eenmaal aller grooten naam
de droeve rest van nun voorbijë glorie,
het bleeke rif van een verstorven faam,
een dood woord in de zinnen der historie.

[p. 474]

Koos van Doorne
Zwangere vrouw

Voor Frouk.

De drift van hart en lenden,
de lust van geest en bloed,
- een bloei, brandend en zoet -
werd voor het dood'lijk schender
van kwaden macht behoed:

God gaf haar jonge leven
de kroon der vruchtbaarheid;
hoe wordt de wereld wijd;
hoe zou ik woorden geven
aan wat zóó diep verblijdt?

Koos van Doorne
Avontuur

Tusschen het wonder en den wreeden dood
wondt zich ons hart aan drift en eenzaamheid,
en hunkert naar het heerlijk morgenrood
dat achter dezen nacht wordt toebereid.