Opwaartsche Wegen. Jaargang 16

[p. 383]

Jac. van Hattum
Geestesstoring

Jansen te heten;
niet meer te weten,
wie of men is;
alleen: ‘'k Heet Jansen,
meer weet ik niet;
'k heet Jansen Piet......’

Z'n stad vergeten; z'n straat vergeten;
alleen dit weten,
met duizend kansen:
‘'k Heet Pieter Jansen......’

De Pieter Jansen's hebben allemaal iets zieks,
zijn allemaal van eend're waan bezeten,
hun stad, hun straat - moordende idee fixe -
alles, behalve hun naam, te vergeten,

en-dat-niet-weten-waar-dan-te-belanden
in de Piet Jansen's rijke Nederlanden.