Opwaartsche Wegen. Jaargang 16

[p. 78]

[Gedichten van Paul Ewald]

Paul Ewald
Maria

Zij brak de hals der fles en stortte 't kostbaar vocht

Zodat de geur de jong'ren plots deed zwijgen.

Zij schroomde niet naast Jezus neer te zijgen,

Waar zij met 't weeld'rig haar Zijn voet te drogen zocht.

Dies rees de bitt're vraag of zij zo hand'len mocht,

(Zo'n daad doet ons in niemands achting stijgen)

Ten baat van hen, die ondersteuning krijgen,

Waar' deze narduszalf toch beter duur verkocht?

Wij prijzen hare daad, maar raden 't niemand aan,

Gezien de hoge kerkelijke noden,

En hadden 't daarom, liever, zaak'lijk, zó gedaan:

De zalf op een bazar te koop geboden,

(De fles kan straks als sieraad in de kamer staan)

Want zuinigheid is in deez' tijd geboden.

[p. 79]

Paul Ewald
Lijdensmeditatie

Hij sprak zeer lang in wèlgekozen taal
en schilderde met zorg net angstig strijden
van Jezus in den hof en 't eenzaam lijden.
Hij haperde in zijn preek geen enk'le maal.

Bij 't lamplicht in de goed-verwarmde zaal
gevoelden we over ons een kalme vrede glijden:
de dominé sprak goed de laatste tijden
en boeide ons met het toch oud verhaaal.

Na 't plechtig en op tijd gesproken Amen
verlangden wij van God in de gebeên
een zegen over 't Woord, dat wij vernamen.

Wij gingen daarna spoedig huiswaarts heen
omdat er 's avonds enk'le vrienden kwamen,

Gij worstelde, o God, dien nacht alleen.