Opwaartsche Wegen. Jaargang 16

[p. 12]

[Gedichten van G. Achterberg]

G. Achterberg
Bloemen

Bloemen, waarin wij bloeien zonder bodem,
zijn onze leden in elkaar gevouwen
en ons gelaat is niet meer te benoemen.
Wij worden koning in elkanders bloed.
Gronden, in schemering gehouden,
met wind en eenzaamheid gevoed,
vlijen zich open, horizonnen
wijken en worden afgesponnen,
er is geen landschap meer behoed
voor deze eenige getrouwe,
die overal zijn intocht doet.

[p. 13]

G. Achterberg
Bloed

Bloed, drinkplaats van engelen en hinden.
's Morgens is geen spoor van hen te vinden.
Dan enkel deze nagebleven woorden:
dat ik vannacht toch duidelijk zingen hoorde.
Om welke blijdschap is niet meer te weten:
onder het vuilnis van den dag vergeten.