Opwaartsche Wegen. Jaargang 16

[p. 11]

Roelofje Hart
Geboorte

Het lééfde in een stroom van pijn en bloed!
Het was van mij gescheiden en het schreide!
Er woei een wilde vlaag van medelijden
Dat prille felle krijten tegemoet,

Toen zàg ik het en toen was alles goed!
't Lag naakt en klein, een meisje, en het schreide,
Om zich van 't eerste alleen-zijn te bevrijden......
Het was een wonder vreemd en o zoo zoet!

Een buigt zich over mij, 'k zie hem een licht
In de oogen bloeien, dat ik nog niet ken,
Mijn diepste wezen mèrkend: dat ik ben
De moeder van zijn kind! mijn denken zwicht
Voor deze gloed - onmetelijk verschiet
Vol sterren, fonk'lend om een ruischend lied -