Opwaartsche Wegen. Jaargang 13

Een man ligt wakker
D. de Vries

Het was al laat, maar hij bleef talmen in 't gebied
Waar de gedachten zwijgen; toch droomde hij niet.
Hij draalde nog onwillig, een die koppig wacht
tot zijn bewustzijn wegebt in den nacht.

Toen was 't of een hem riep, zacht, bij zijn naam,
maar hoe hij luisterde, door 't open raam
drong slechts het suizen van den wind -
het angstig schreien van een droomend kind -

Niemand riep hem - toch had hij het gehoord;
en in zijn plots'ling hel bewustzijn boord'
een diepe onrust: ging daar iets verloren?
een stem, die zwijgt nu hij haar weer wil hooren?