Opwaartsche Wegen. Jaargang 13

[p. 241]

Gebed
Annie J.M. de Vries

Wij weten wel, wat wij U moeten vragen:
Verlangen en verlangen, altijd weer,
Opdat wij elken nacht en alle dagen
Brandend verbeiden, God, Uw wederkeer.

Wij weten wel, wat wij U moeten vragen:
Een liefde mateloos, die zonder U
Niet leven kan, maar Uw banier wil dragen,
Staag biddend één gebed: Ach, kwaamt Gij nu!

Wij weten wel, dat onzen zwaren honger
En fellen dorst Gij stilt en lescht voor goed,
Dat Gij den wind zendt en de vuur'ge tongen,
Dat onze lafheid Gij verkeert in moed,

Maar, Heer! wij willen niet geheel gelooven,
En Satan scheldt Uw zachte juk een last,
En onze zelfzucht wil te gaarne dooven
De bleeke liefdevlam: houd Gij ons vast!

[p. 242]

Sotto voce
Annie J.M. de Vries

In eenvoudigheid zijt gij gekomen.
Nog in schromen
Aarzelden uw schreden, maar uw oogen
Waren wetend reeds en ingetogen,
En in ingekeerdheid zweeg uw mond.

Vanwaar komt uw stille gang getreden?
Donk're beden
Heffen avondboomen naar den hemel
En een weerglans van den gulden schemer
Licht om u: een schijnsel mat en blond.

Vraag ik u muziek der serafijnen,
De refreinen
Van den lentewind, het vederlichte
Tripp'len van den regen, de gezichten
Van de bloemen in den ochtendstond?

Weet gij dit, of and're vreemde dingen:
't Smartezingen
Van den nacht, het bitter zich verteren
In een pijn van eindeloos ontberen,
Tusschen leed en ziel 't geheim verbond?

- Aan den hemel gaat het laatste schijnen.
Traag verdwijnen,
Zwarter staan de boomen, en de weiden
Dampen - in uw oogen brandt het lijden
En uw lippen vormen smal een wond.