Opwaartsche Wegen. Jaargang 12

[p. 266]

[Gedichten van T. Lammers]

Gij zijt
T. Lammers

Gij zijt - ik ben, omdat Gij zijt,
omdat Uw stem mijn wording schiep,
toen 'k nog bij mijne moeder sliep
en Gij mijn gangen hebt bereid.

Ik ben een beetje afhanklijkheid,
een hart, dat om zijn redding riep,
als 't zich in eigen leed verliep,
verdwaalde in verganklijkheid.

Gij zijt en Gij zult zijn, en ik...
een kleine vlam van 't oogenblik,
een pluisje warrlend op Uw wind,
een klein en krachtloos menschenkind......
Gij, die van 't leven 't Leven zijt,
behoudt mijn hart voor d' eeuwigheid!

[p. 267]

En vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren
T. Lammers

Tusschen U en ons de donkere stroom van onze zonden,
maar Gij hebt de oevers goddelijk verbonden.

Over Uw hechte pijlers: genade en recht
hebt Gij Uw vaste brug gelegd.

Waarom daal ik immer,
nu en later,
een verrader,
tot dit gluipend zwarte water......

Zooals Gij tot ons heerlijk Uw brugboog spant
over zonde's zwarte water en doods donker land
laat mij naar mijn broeder een brug slaan
en zegenend tot hem teruggaan,

want zijn kwaad is mijn kwaad
en één dronk van Uw bloed
doet mij hem minnen
voorgoed!