Opwaartsche Wegen. Jaargang 11

[p. 321]

Jeugd getuigt: zoo zijn wij
Roel Houwink

I.

Heer,
Gij kent mij
maar ik ken U niet -
waar ik U zocht, heb ik U niet gevonden.
waar ik U vermoedde
waart Gij niet.
ledig hebt Gij mijn leven gemaakt
te midden van zijn volheid,
arm te midden van zijn rijkdom -
want ik zocht U
en heb U niet gevonden
want ik vermoedde U
maar Gij waart er niet.
mijn wijsheid: zij is te schande geworden,
mijn schoonheid: zij is vergaan.
verre zijn mijn vrienden
en nog zijt Gij er niet......
alleen ben ik met den dood
en nog zijt Gij er niet.

[p. 322]

II.
Het meisje.

Is het waar
dat Gij bij mij waart
toen ik een kind was
en dat Gij heengegaan zijt
toen ik U noodig had?
waarom hebt Gij den beker niet
van mijn lippen gestooten
dien eenen nacht
toen ik U noodig had?
waarom hebt Gij Uw hart niet gelegd
tegen mijn hart
eer het te laat was?
is het waar
dat Gij bij mij waart
toen ik een kind was?......

[p. 323]

III.
De jongen.

Hoe zou ik U hebben kunnen vinden
in den donkeren maalstroom
van mijn bloed?
blind heb ik gedwaald
langs Uw welige oevers
en ik heb Uw heerlijkheid niet gezien
en niet vernomen
de heldere stem van Uw wateren.
niets heb ik gehoord
dan het ruischen van het bloed
aan mijn slapen
en ik ben verloren gegaan
in een droom
die ontsprong
aan mijn bloed.

[p. 324]

IV.

Heer,
hoe zouden zij U ontvluchten
die geschapen hebt
hemel en aarde?
langs verborgen wegen
komen zij tot U -
wij weten het niet
hoe zij U vinden
en U niet zoeken,
wij kennen den weg niet
dien Gij met hen gaat.
wij zien dat zij wandelen
door een groot duister
en dat het om hen
soms zeer eenzaam is.
leer ons geduld, Heer
en liefde,
opdat wij niet vertwijfelen
en leer ons bidden
dat zij ontvangen mogen
een groot licht
in Uwen naam.