Opwaartsche Wegen. Jaargang 10

[p. 124]

Simson is blind
door Muus Jacobse.

Rondom mij hoor ik lachen en gesol
Van kleine Filistijnen, mij tot spoed
Aanmanend en bespottend, wijl ik moet
Malen, voortmalen, wroetend als een mol,

Gevangen in een eeuwig donker hol,
Waarin ik staag de grote molen drijf.
Zeeën en winden worstlen in mijn lijf
Een uitweg naar het licht en worden dol.

Maar eenmaal, God, wanneer uw bliksemschicht
Wrekend het voorhangsel des hemels scheurt,
Dat mijn twee ogen vast omspannen houdt,

Dan weet ik, dat Gij mij hebt opgericht
Een graf, een teken, waar de nazaat treurt
En zich herinnert, wien het werd gebouwd.