Opwaartsche Wegen. Jaargang 9

[p. 361]

[Gedichten van John Ietswaart]

Open water
door John Ietswaart.

open water van mijn dorstig hart
met de wind erover van veel smart
en het riet van mijn klein verdriet
en het vuil beneden dat niemand ziet -
en drijfbloem van mijn verlangen -
o, raak niet in het riet verward
open bloem op het water van mijn hart.

[p. 362]

Voor een non
door John Ietswaart.

wees met de handen van de non - Heer,
die haar lust en rijpe dagen
niet in de armen van een man
maar in Uw schoot wil dragen -
wees met het wit gebaar - vergeef de zonden!
die zelfs in deze overgaaf nog schuilen konden.

[p. 363]

Kwatrijnen
door John Ietswaart.

het hart bidt om geluk, dat lang beschikt is;
Ge krijgt wat reeds gewogen en gewikt is
naar het oneindige verstillen alle stemmen
armzalige - die in zichzelf verstrikt is

wie wijsheid in zich weet - weet dwaasheid tevens
wie haar vermeert, vermeerdert smart daarnevens
te veel geschreid verduistert God's kristal
en te veel zoeken is een pijn des levens

een kleine lach is wit van hemellicht
witter dan wit, O God Uw aangezicht
wie veel geschreid heeft weet U zeer nabij,
en doet naar U zijn moede oogen dicht.