Opwaartsche Wegen. Jaargang 8

[p. 499]

....Toen viel de nacht
door Ido Keekstra

De bloemen zingen hun avondbeê
zóó teeder en zóó zacht,
dat ik mijn hart stil opendeê
en aan den hemel dacht.

Toen was het alsof God daar stond
Zijn armen uitgebreid.
Waarin 'k me zoo maar werpen kon
Dit was een zachte strijd.

Maar als ik even had gewacht....
....toen viel de nacht.