Opwaartsche Wegen. Jaargang 8

[p. 483]

Vers
door Gabriël Smit.

Mijn handen tasten langs den muur der dagen:
waar is de poort, die naar U openslaat?
de haven Uwer handen, waar de barre vlagen
vetstillen? o, van Uw hart de eeuwige regelmaat

in wisseling van licht en licht om alle dingen,
die glanzen in dit diep-vertrouwde huis,
en ons verlangen, dat zich zacht laat dwingen
tot de strenge liefde van Uw sober kruis -

hoe mijn hart in felle, donkere slagen
smeekt waar Uw hart, eenzaam brandend, staat.
mijn handen tasten langs den muur der dagen:
waar is de poort, die naar U openslaat?