Opwaartsche Wegen. Jaargang 8

[p. 439]

Kerstnacht
door Muus Jacobse.

Nu ben je naar de oude stal getrokken
In de erbarming van de eerste vlokken.

Maar als je huiverend je ogen sluit,
Dan ben je weer een uitverkoren bruid.

Zie je niet door het raam de engel turen,
Die bij je kwam in je verrukte uren?

Nu zal het kindje komen smetteloos,
Je lichte kindje als een witte roos,

Sneeuwwitte Kerstroos: wie het heeft gevonden,
Witter dan sneeuw worden zijn rode zonden.

Prevelen herders in vertedering
Over je kindje nu een zegening?

Komen nu ook de wijzen uit het Oosten,
Om aan je lichte kindje zich te troosten?