Opwaartsche Wegen. Jaargang 8

[p. 385]

Venus mystica
door Jan H. Eekhout.

I.

Twee kinderen, wit in elkanders armen.
Stilte en een droom - Bijna verloren - ver,
Tusschen ontelbre teedre sterrenzwermen,
Naamloos, wild en gering, een oude ster.

‘Mijn lief, voor wij dit helder land betraden -
Herinnert ge⁀u? - een huiver-vreemde streek,
Ergens daarginds.... Monden, die vloekten, baden....
God; - en een god die onontkoombaar leek....
En thans dìt licht, en dèèz ons lièfde....’

Nacht en

Een man, een vrouw -, een minnen woordloos wijd....;
Eèn kostbaar fonkelend bloed; één sterke en prachtge
Hartslag; één ruischende ademhaal; één machtge
Schoonheid, hel bloeiend boven aarde en tijd -

De liefste engel Gods houdt zorgend wacht en
Een klein vertrek staat zwaar van eeuwigheid.

[p. 386]

II.

Zalig verzworvenen
Dwalen wij, Liefde,
Langs Uw onstremb'ren
Grenzloozen stroom
In 't hart der heemlen,
Groot, onweerhoudbaar,
Hartstochtlijk en juublend
Vindend den Goddelijken
Aanvang -, onstuimig
Zich stortend van ster tot ster,
't Al makend dronken
Van heimwee en eeuwigheid.

Allen die dolend zijn
Langs deze boorden
Merk, hoe hun oogen
Verruklijk ontbloeiden
Aan 't duizendvoud flonk'ren
Dier tijdlooze waatren -,
Wierden jong-open
Zacht glanzende oogen
Van hen die herwonnen,
Aarde en zon voorbij,
't Geen diep achter eeuwen
Eenmaal verloren ging.

Liefde daar zijn er -
Hooghartige dwazen -
Vermetel zich buigend
Over Uw golven
te ontraads'len 't ontzaglijk
Geheim van Uw wezen -
Gij echter ontgaat hen
Als 't licht uit de gierige
Vuistjes van kind'ren die
Kostelijk droomden
Zons schat zich te vangen -,
Houdt in U-zelven, U
Spoorloos verborgen!

[p. 387]

 

Liefde, slechts hen kunt gij

 

Maatloos beminnen

 

Wier harten vraagloos

 

Zich oopnen als bloemen

 

Wijd naar den leven-

 

Gevenden dag -

 

Zie, zij zijn in U

 

lijk 't zaad in de vore,

 

het kind in de moeder,

 

't gesternte in het Al!

III.

Een klein zacht licht.... Een bloeien huiver-teêr....
Door neevlen heen een broze ster - niets meer.
In d'onherbergzaam woesten tuin der aarde
Alleen de liefste.... en God glimlacht weêr.