Opwaartsche Wegen. Jaargang 8

[p. 355]

Nocturne
door H. de Bruin.

De maan hangt als een overrijpe vrucht
verward in 't takkenrag der bijna kaal
gewaaide boomen; haar gebersten schaal
verspát op 't woelend water langs 't gehucht,

en blanke schillen krullen in 't ovaal
van booten; winkelhaken snijdt de vlucht
der zeilen, klappend, in de klare lucht
achter de silhouet van 't stoomgemaal....

Wanneer je, schipper, straks den steven wendt
en op je blinkend schip tusschen de oevers
een wijle rustig aan het roer komt staan,

betast de toetsen van je instrument:
dan dít vaarwel deun zachter iets nog droevers,
opdat ik bidden kan en slapen gaan.