Opwaartsche Wegen. Jaargang 8

[p. 204]

De avonden......
door H. de Bruin.

De avonden, zóo stil dat over 't pad
langs zee de blâren onbewogen hingen,
sprak hij bij voorkeur van de levensdingen. - -
Het was sinds jaren de gewoonte dat

we, door de laantjes, naar de muurbres gingen,
waar men een onbelemmerd uitzicht had
over het water. - - Zwijgzaam wordend zat
hij dan de rust der schepen in het wringen

en woelen van den vloedstroom te beschouwen. - -
- De moegezworven schepenlijven met
lichten als oogen ten hemel geheven -

zei hij eenmaal, - vást in den stroom van 't leven! - -
zoo klare ziele oogen in gebed
tot God gewend te hebben, zóo vertrouwen....