Opwaartsche Wegen. Jaargang 8

[p. 3]

[Gedichten van Leo van Breen]

Doodsangst
door Leo van Breen.

Als ik eens zal gestorven zijn....
Hoort, hoort hoe de dood reeds aan mijn venster klopt
Dan zal er zijn één noodkreet die mijn keel omstropt:
De beker, het bed; het lief, de wijn....

O God, met mij naar U gaat der begeerten sleep;
Mijn stervend oog is nog een laat en lokkend licht;
De zwelgse lust begrijnst dit donker lijf dat zwicht
Het gaat met alles dat in 't leven kwelde, scheep.

En aan Uw voeten leg ik elke lieve lust
van 't moegetarte hart, dat in een zwerfziek leven
de rauwe ruimten wild en zinneloos doorvloog;
Ik, die mijn eigen lippen lievend heb gekust
in waan dat ik aan U mijn schatten wilde geven,
En zo mijzelf van U voorgoed verloren loog.

[p. 4]

De jonge priester
door Leo van Breen.

Hij reisde met mij in dezelfde trein
door d' evangeliese Zondagsrust;
Later als we beiden vergrijsd zullen zijn,
wordt dit herdenken last of lust....

Zijn blik was zo jong als de liefde Gods
en zijn stem was een lief gebed.
Zijn krachtige handen omklemden vol trots
Bunyan's Progress, in 't Hollands gezet.

En we stommelden voort in de romm'lende trein
door d' evangeliese Zondagsrust.
Ik dacht aan de weelden van menig festijn
Hij had nooit nog een meisje gekust.

Maar zijn ogen verrieden eén ogenblik
het leed dat gevangen houdt,
de mens, die zijn leven tot een hel
van vreugdeloosheid bouwt.

Ik heb niets gezegd toen, maar veel gedacht,
oog aan oog met een klein verdriet.
Dat fluisterde mij zijn dwaasheid in;
Van de mijne sprak het niet.

Misschien dat dees nacht hem liefde brengt
en aan mij een stil gebed.
Maar hoe dit zij, eéns komt elk mens
van Troje tot Nazareth.

[p. 5]

 

En als hij deze avond vroom

 

en schuldeloos verbrengt;

 

Dan grijpt hem in een wulpse droom

 

het vuur dat allen zengt.

 

 

 

En als ik deze avond wild

 

en teugelloos geniet,

 

Dan grijpt mij in een zelfde droom

 

een teugelloos verdriet.

 

 

 

En we reizen nu saam in een zelfde trein

 

door d' evangeliese Zondagsrust.

 

Later, als we beiden vergrijsd zullen zijn,

 

wordt dit herdenken last of lust....