Opwaartsche Wegen. Jaargang 7(1929-1930)– [tijdschrift] Opwaartsche Wegen– Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 510] [p. 510] [Gedichten van A.J.D. van Oosten] Vale...... door A.J.D. van Oosten Nu mij uw handen zijn ontnomen en 'k niet meer door uw oogen zie, nu 'k, woede en wanhoop nauw' ontkomen mistroostig tot uw spiegel spie, nu van de korte, donkerblonde lokken, één u eens kalm ontroofd: lang op mijn handpalm als een ronde vlam brandt, en traag tot u verdooft, nu al de dagen van mijn leven naar dit eene oogenblik gestort, in duistren huiver zijn gedreven tot heugnis, die ontredd'ring wordt, nu uw gedenken, hoé verloren mij noch verging, noch vrede laat, en zonder doel, toch als tevoren nog uur aan uur trouw tot u gaat, nu mijn mond wacht te zeer naar de uwe, nu mijn ziel zoekt te fel uw rust, nu niet de wilde driften luwen, nu gij mij niet meer tot u kust, nu mij verwart het heete peinzen wat ik nog zonder u zal doen - nu mijn gedachten duizlend deinzen van toen naar nu - van nu naar toen - Vale...... [pagina 511] [p. 511] Eenzame knotwilg door A.J.D. van Oosten Buiten land en buiten water schiet tot U mijn naaktheid op; onbewaakt gevangen staat er wat mij rest in 't modderslop. Van de beesten òpgereten van de menschen afgekapt - is nog maar mijn schors vergeten en mijn wortel slechts ontsnapt. Schors en wortel, wéér ik gierig wat Gij dringend rijzen doet aan nieuw sap - eer nog weer tierig leven uit mij spruiten moet. Eer de jonge trotsche zonen aan mijn kranke stronk vergaart - met den val, die mij ontkronen, hén zal breken - slaan ter aard. Dus weerbarstig, is dit hart niet blij met wat Gij 't, wonder, gunt. Hovenier, die al mijn smart ziet hoùdt, wat Gij het geven kunt. Laat maar, wat beloken staat er nog van mij in 't modderslop - buiten land en buiten water - eenzaam steken tot U op.... [pagina 512] [p. 512] Laat maar -........ ....God! nog heeft Uw lente nauw' door dit oud hout gerild, of jong lot komt 't weder enten met nieuw leven, naar Gij 't wilt. Amen dan. Sloop dit dood lichaam door schoon leven, zoo Gij 't wilt. Schors en wortel -........ ........zie behoedzaam tot Uw licht mijn bloei getild! Vorige Volgende