Opwaartsche Wegen. Jaargang 7

[p. 337]

Zeppelin
door Gabriël Smit.

Juichende gestooten uit de lage landen,
eigenzinnige planeet in onaantastb're baan,
droomvisch, gesprongen uit den kom der handen,
hebt gij den verré', uiteindelijken sprong gedaan.

want wij, verblinde minnaars van 't verbeten pogen,
uw licht te krampen, God, in onze ijdelheid,
hebben dit alluminium lied naar de hooge
wanden geworpen uwer wolkenlooze eeuwigheid.

wij hebben deze kogel op uw hart gericht,
doorheen den klaren dag en 't smeeken uwer torens:
glorieuze opstandigheid en trotsch gedicht,
hooge, roekelooze hymne uit wat verloren is -

maar, immer houdt de horizont het net gespannen
der lage landen, waar wij weerloos zijn:
binnen den nauwen cirkel onzer kleine handen
kreunt dit cantiek in een vervloekte pijn, -

tot, spoorloos teloorgeslagen op de witte stranden,
dit hart bekennen zal in uwe Hand te zijn.