Opwaartsche Wegen. Jaargang 7



[pagina 244]
Oogen door Dr. W.A.P. Smit. In de voorzichtige vouw van mijn arm Ligt mijn kind aandachtig te leven En is als een perzik zoo geurig en warm, Wie de zon heeft zijn liefde gegeven. Zijn mondje gaat overal zoekende rond Aan mijn dorre, onmachtige kleeren: Want wat hij bij Moeder nog altijd vond, Waarom zou dat Vader ontberen? En ik kijk en ik glimlach - totdat ik vind De hemel, die toeft in zijn oogen. Ach, niets heb ik ooit met zoo'n onrust bemind Als die oogen - die zuivere oogen! In de voorzichtige vouw van mijn arm Ligt mijn kind aandachtig te leven - En ik bid soms, dat even voorzichtig en warm Gods liefde mij wilde omgeven. Maar achter mijn heimwee staat groot de angst (Door die oogen - die zuivere oogen): Als de mijne eens worden van God de vangst.... En God is nog nooit bedrogen -!