Opwaartsche Wegen. Jaargang 7

[p. 75]

Eekhoorn
door Jan H. de Groot.

Roodbruine schelm; rakker vlug;
Met je staart als een pluim op je ranke rug
sierlijk gebogen.
Zoo vond ik j' een ochtend dichtbij de stam
van een eik, aan de rand van een beek.
Met een noot in je poot; en voorzichtig kwam
ik nabij en keek.

Je knabbelde en ploos en knabbelde weer
dat 't kraakte.
Je kauwde en plukte en kauwde zeer........
.......... Toen raakte
m'n voet op een dorre tak,
die maakte
een draaiende sprong en brak:
krak.

Daar keek ik je, bang dat je 't had gehoord,
recht in je zwarte oogen.
En zeker, omdat ik je maal had gestoord,
ben je plots
hots - flots
recht op, recht an
als een dolleman
in de top van den eik gevlogen.

Wat een haast, wat een vaart.
De bladeren flodderden naar de grond.
En 't eenigste wat ik nog van je vond
daar omhooge,
was tusschen het groen, de pluim van je staart,
en de vinnige klaart'
van je schitterende oogen.