Opwaartsche Wegen. Jaargang 6

[p. 129]

Revius¹⁾

Revius dacht aan dien oordeelsdag onwillekeurig in de donkere, klaaglijk beeldende woorden van het ‘Dies irae’:

Dies irae, dies illa,
Crucis expandens vexilla
Solvet seclum in favilla.

In Hollandsche woorden - maar even donker, even klaaglijk-biddend - begon hij te vertalen. Moeizaam zocht hij naar de eerste strofen, zooals de talrijke verbeteringen in het handschrift ons verraden - totdat Thomas van Celano's geest volkomen in hem was wakker geworden en zijn pen niet vlug genoeg kon zijn. Na de vijfde strofe komen geen verbeteringen meer voor, behalve één in de laatste.

1) Een gedicht van Revius door Dr. W.A.P. Smit in handschrift gevonden; de inleiding is van Dr. Smit, zooals hij die zelf in zijn zoo juist verschenen boek gaf.

Laetsten dach.
Op: dies irae, dies illa, etc.

Den gewissen dach der wraken,
Och! den dach begint te naken
Die de werelt sal doen blaken.

Wiens gemoet en sal niet schromen
Als ten oordeel sullen komen
Beyde quaden ende vromen!

Alle die oyt sijn geboren
En ontslapen met haer oren
De aertz-engel sullen horen.

Sal de doot alsdan niet beven
Als de beenders weder leven
Met haer oude huyt omgeven?

Siet, een boeck wert opgeslagen
Dat ten vollen sal gewagen
Hoe hem yder heeft gedragen.

Alle quaet sal zijn gewroken
Dat gedaen is of gesproken.
Wat verholen was ontloken.

Ah! wie ist die mij beraen sal
Als ick voor den richter gaen sal
Daer de reynste nou bestaen sal?

Eeuwich Coninck, wiens genade
Geenen sondaer comt te spade
Slaet u arem schepsel gade.

[p. 130]

9.

 

Ghy die vanden hemel daelde

 

Om te soeken het verdwaelde,

 

En voor mijne schuit betaelde,

Alles wat ghy hebt geleden,
Alles wat ghy hebt gebeden
Heylant, wilt aen my besteden.

Doet in mijner herten melding
Van vergeving' en quyt-schelding'
Eer den dach comt van vergelding.

Laes! ick ken mijn snode gangen,
Root van schaemte syn myn wangen:
Wilt my in U arm ontfangen.

Die de grote sondarinne
Troostedet met soeten sinne
Laet my smaken uwe minne.

Myn begeerten syn on-aerdich
Myne wercken onrechtvaerdich
Maect my uwer goetheyt waerdich.

Voor u schaepken my belijde
Vande bocken scheydt my wijde
Set my aen u rechter sijde.

Als de boose gaen verloren
Schenct my dat soo lang te voren,
Is bereydt u wtvercoren.

Wt de diepte der ellende
Myn gebet ick tot u sende:
Draecht doch sorge voor myn ende.