Opwaartsche Wegen. Jaargang 6

[p. 67]

Pilatus
door G. Kamphuis

Nacht en rumoer in heel Jeruzalem
Ontrustten zijn hart; moe en zonder slapen
Opgestaan, riep hij 't garnizoen te wapen.
Voorbij het rechtshuis schreeuwd' en tierde men.

Ze brachten hem een stille vreemdeling,
Die, zeiden ze, zich koning wilde noemen.
Toch durfde hij hem niet ten kruisdood doemen,
Maar om zijn mond was vrees en aarzeling.

Zijn vrouw, ontredderd door een wilde droom
Heeft hem gewaarschuwd; maar hij wiesch zijn handen -
Het morgenlicht streek aarzlend langs de wanden
En bloed droppelde van den doornenkroon.

Toen hebben ze Gods Zoon op 't hout geslagen,
Waaraan hij eenzaam stierf -,

Maar elke nacht

Nadien verschrikten hem rood bloed en zacht
Verwijtend' oogen, die hem diep aanzagen.