Opwaartsche Wegen. Jaargang 5

[p. 424]

In memoriam matris
door Ido Keekstra.

Een treurwilg staat op mijn moeders graf
en zingt van de rust die God haar gaf.

Moeder, ik weet dat gij verder zijt,
dan mijn verste gedachte reikt.

Maar iets is gebleven dat nooit vergaat:
Uw naam, die in mijn hart geschreven staat.

Daar is nóg een band, die mij aan U bindt
Moeder, ik weet het, ik ben nog uw kind.

Soms als het avond is, vraag ik zacht
aan God, of ik ook sterven mag.

Dan zal ik zingend naar den hemel gaan.
Mijn moeder zal bij den ingang staan.