Opwaartsche Wegen. Jaargang 4

[p. 375]

De herders
door Willem de Mérode.

Rondom hen werd de wereld wit.
God strooit zijn englen neêr als rijm.
En aarzlend nam hun hart bezit
Van 't simpele geheim:

Der eeuwen zwellende ongeduld
Ging eindelijk te bloeien aan.
God heeft zijn heerlijkheid verhuld
En is als Kind ontstaan. -

De heemlen deinden licht en luid,
En 't drong hun zinnen huivrend in:
God die zich in het vleesch besluit,
Neemt heden een begin.

De nacht stond donker om hen heen.
Toen zei er ëën, met schorre stem,
En allen rezen: ‘'k hoor geween!’
En ging naar Bethelem.

Zij vonden Jozef tranenblind,
Maria afgemat van smart.
Toen koosden zij en kusten 't Kind
Met handen ruw en lippen hard.