Opwaartsche Wegen. Jaargang 4

[p. 243]

Na den slag.
door Viator.

Ver in den slag vond hij den dood,
Den dood, waar hem zijn land gebood.
Zijn leger, dat den vijand sloeg,
Zijn leger juicht, maar niemand vroeg
Naar hem, ach, niemand keerde om.
Daar ligt hij, stom.

Een raaf strijkt krassend neer en voedt
Z'n wilden honger met zijn bloed,
Hij pikt zijn open oogen uit,
En zat, slaat hij de vleugels uit,
Heft zich omhoog, dan ongestoord
Trekt hij weer voort.

Ver weg tehuis, een boom, die bloeit,
Moedertje troost haar kind vermoeid:
Ahoe! Ahoe! Huil niet zoo lang;
Vadertje komt, wees maar niet bang.
Daar klinkt een stap in 't late uur,
De pan op 't vuur......

Verminkt, op 't veld ligt ginds de held.

Naar een Fransche vertaling uit het Russisch.