Opwaartsche Wegen. Jaargang 3

Zomer
door
E.L.S.

Naar Fr. Hebbel.

Ik zag de laatste zomerroze staan:
Ze was, alsof ze zou gaan bloeden, rood.
Toen ben ik huiverend voorbijgegaan,
Zóó ver in 't leven is vlakbij den dood!

Geen zuchtje ritselt in den heeten dag;
Een wit fluweelen vlinder fladdert heen,
Even beweegt de lucht zijn vleugelslag,
De roos wordt zacht beroerd, en valt uiteen.