Opwaartsche Wegen. Jaargang 2

[p. 66]

Lied
door
J.C. Baggerman.

Ik heb in Uw' wilden zang de klacht van Uw hart gehoord!
Uw' smachtende, lijdende ziel heb ik begrepen
O, mensch! waar Uw wil begraven is onder gebreken
En waar het schoonste door het wreedste wordt verstoord.
Waar is het leven, dat U toebehoort!
Dat zacht en tint'lend spreekt uit Uw' gebeden;
Dat gij vervloekt, terwijl gij minnend teeder hoopt
Op de toekomst, wijl die 't geven moog'.
Uw diepste zelf, dit is het hoogst geluk!
De drang, die dwingt om 't onbewuste leven
Bewust te worden; als iets hoogs verheven
Het uit te dragen in d' oneindigheid!
Dit is de drang, die alle grenzen overschrijdt.
Uit Uwen zang straalt poëzie van 't Leven!