Optima. Jaargang 2

[p. 103]

Cees van Hoore
Praag

De gedenkstenen
staan schots en scheef

als ruiters
in Gods kaartsysteem.

Drukkend, die rust;
misschien stak hij

mijn naam
er per vergissing bij.

Waar mos ophoudt
hoor ik mij terug:

het grint maalt nog
om elke stap van mij.

[p. 104]

Strasniče II

 

De som in zijn hoofd

 

krijgt geen uitkomst:

 

 

 

ze zijn weer present

 

‘de twee strikken’

 

 

 

Gisela Weisskopf, Erica Bloch.

 

 

 

Strafwerk of snoep -

 

ze deelden het samen.

 

 

 

Neerslag arceert dit beeld;

 

hij hoort de felle tikken

 

op hun grafzerk.

 

 

 

Witte kandij komt alsnog.

[p. 105]

Hotel Evropa

 

Op een naamloze zerk

 

gloeit haar brandy.

 

 

 

Rook maakt haar voile

 

stug als een vliegenhor.

 

 

 

Glimmende smokings

 

strijken haar verleden aan.

 

 

 

De draaideur bezemt

 

twee mensen naar binnen.

 

 

 

Ze kijkt; in gemarmerde doosjes

 

komt zo'n blos niet voor.

[p. 106]

Alchimistengasse

 

Verguld met dit hok

 

voor zichzelf

 

 

 

ook een soort alchimist

 

 

 

woog hij zijn grond-

 

stof, de taal.

 

 

 

Denk de blinden weg

 

de ingehouwen jaren

 

 

 

en je ziet iemand

 

die niet durft te hoesten

 

 

 

te ademen

 

 

 

bang

 

dat hij al zijn goud wegblaast.