Optima. Jaargang 2

[p. 90]

Wim Brands
Drie gedichten

De bomen zijn oud
en verleiden niet meer

In de tijd van zwart-wit
zoemde hier een vliegtuig

Rakelings over taken
die zuchtend lokten

Niemand zag de val

Diep het gat én
groot

De bomen zijn oud
en kromgetrokken

Ze buigen naar de pilot

[p. 91]

Kind noch kraai

 

Een zwerver die Vogeltje heet:

 

zoiets verzin je niet

 

 

 

Een baard waarin een roek

 

zich kon verbergen

 

 

 

Maar als hij het erf betrad

 

gakten de ganzen weg

 

 

 

Gevonden op een krib,

 

aangespoeld

 

 

 

Op weg naar het water bleef hij

 

soms vastzitten in vette klei

 

 

 

Niet troostrijk:

 

zelfs de aarde liet hem telkens los

[p. 92]

Triëst naderend

 

Op reis omdat zij als twee lijnen

 

in elkaar verstrikt bleken

 

 

 

Rechts al minutenlang

 

een voorloze zee

 

 

 

Dan door de bocht:

 

de staart kan de kop zien

 

 

 

In de haven tikt een visser vining

 

zijn angel door een zeebaarslip

 

 

 

Liefde: happen in een

 

gouden vraagteke