De oprechte Zandvoorder speel-wagen
(1780)–Anoniem Opregte Zandvoorder speelwagen, De–
AuteursrechtvrijStem: Och Moeder ick en kan, &c.
MYn Lief heeft twee bruyn oogjes,
Daer toe seer Amoureus,
| |
[pagina 17]
| |
Haer tantjes als yvooren,
Sy wil na my niet hooren:
Twee blancke borsjes appelront,
Die maeckten mijn gesont.
Sy heeft oock witte handjes,
Daer toe een rooden mont,
En lieffelijck van spreecken,
Wat sou daer aen gebreecken?
En daer toe mooy van gangh,
Dat staet my heel wel an.
'sAvonds de klocke thien,
So staen ick voor haer deur;
Och vraegh ick haer aendachtigh,
Antwoort mijn woorden klachtigh,
En ick segh dat siet Monkeur,
Hier is u Serviteur.
Gefatsoeneert van leden,
Ben ick seer fraey ten toon,
Waer soud' myn aen ontbreecken?
Dat ick so niet magh spreecken,
Komt hier eensjes voor de deur,
Ick wacht hier met getreur.
Moeder ick kom u vragen,
Of ick u spreecken magh?
Ey lieve wilt het lijen,
Hy komt mijn altijdt vrijen,
En 't staet mijn oock heel wel an,
't Sal noch zijn mijn Man.
Wel dochter hoe so stout?
Maer vijfthien jaren oudt,
En wilt daer niet af spreecken,
Gy doet mijn herte breecken,
Denckt niet eensjes aen de min,
So doet gy u Moeders sin.
Och Moeder ick en kan
Niet leven sonder Man,
Gy sult my laten trouwen,
Al soud' het my berouwen:
Moeder bedenckt het doch seer wel,
Het is een fraey gesel.
Ick heb eens wesen wandelen,
En des avonds so laet:
Ick nam het by zijn hantje,
| |
[pagina 18]
| |
En sey mijn lieve Iantje,
Och ick ben nu alsoo bly,
Dat ick ben aen u zy.
Dan sey hy mijn matresse,
En dat alacadal,
Ick sal u niet verlaten,
Al gaen ick met u praten,
Och lief nu ben ick zwaer met kint
Slaet het niet in de wint.
Al bent gy zwaer met kint,
Weest daer niet in bedroeft,
Mijn lief ick sal u trouwen,
Laet het u niet berouwen,
Ick set mijn lijf en ziel te pant,
Geeft my uw' rechterhant.
Adieu nu moet ick scheyden,
't Is my een groote pijn:
De Heer wil u bewaren
Tot dat wy t'samen paren;
Adieu tot op een ander reys,
Tot de tijdt 't weer vereys.
|
|