Onze Stam. Jaargang 1913

Aan het Belgisch volk; in handen van zijn Koning.

Eendracht!

De tijdstroom stuwt stille zijn eeuwige baren,
in eindlooze rolling, naar 'n eindloos verschiet,
ter Eeuwigheid henen; 't Hiernamaals onthulde
veel Dooden, wat God ons te weten verbiedt.

Zoo zij het! Wel moog als Alwijsheid erkennen
dit menschengeslacht het oud-godlijk bevel:
het Heden aan U: met de Levenden leeft Ge!
Het Oordeel aan Mij: Wat Gij doet, doet het wèl!

[p. 160]

 

Doet het wèl!... en voorzeker: volmaakter steeds worden

 

en beter! De tuigen en plannen tot moord

 

zoo op Vorsten als Volkren; bloedgierige horden

 

verblinden, verderven 't gezegendste oord!

 

 

 

Geweld voor geweld: onze woning, de Aarde,

 

wordt ras ten tooneel voor tienvoudigen brand

 

van laaiende passies; wat vruchtbaarheid gaarde

 

en vlijt, valt der hebzucht verwoest in de hand!

 

 

 

Of het dreunend kanon niet reeds lange verkondde:

 

Uitzinnigen! staakt Uw godslasterlijk spel!

 

Of der gruwelijkste waapnen afgrijslijkste wonde

 

niet lang reeds verlaagde het Hier tot een Hel!

 

 

 

Of ook niet..., maar genoeg! God zij dank: daar zijn dreven,

 

waar Voorspoed bestendigt zijn zalige woon!

 

Waar tevredene geesten voor vrede slechts streven;

 

waar zetelt, als Heerscher: een Mensch op den troon!

 

 

 

Een Vorst, die vrij uitgaat! en vreesloos! wien eeren

 

eenparig àl' Denkenden; die het bestaat,

 

door 't innerlijk Ik, zonder meer: te regeeren!

 

Een Man, niet van 't Woord, doch, als 't moet: van de Daad!

 

 

 

Daar is 't! waar zich strekken onzichtbare banden

 

gestadig Omhoog! zelfs van 't nietigst gehucht, -

 

den Volke gevallig! - Daar is 't, waar op handen

 

men draagt zijnen Koning, die 't Oordeel niet ducht!...

 

.......................

 

Lief België! Naaste-Ons van alle Staten,

 

aan U! zij dit loflied alleenlijk gewijd,

 

Gij ligt Ons aan 't harte! Gij zijt Ons: de Meeste!

 

en dàt te bezingen gedoogt geen respijt!

 

 

[p. 161]

 

Uw lange verleden, zoo rijk aan gebeuren,

 

is nauw aan het Nederlandsch Daarzijn verwant!

 

Uw Zonen, arbeidzaam, de Onz' evenaren;

 

Wij: Schippers, ter zee en Gij: Scheppers, te land!

 

 

 

Gij Belgen! of Broeders, - 't moog' eender U klinken! -

 

Gij Volk, dat, voor 'n deel, Onze Moedertaal spreekt,

 

blijf immer getrouw Uwer Zinspreuk: dat nimmer

 

bruut-schendende kracht Uwen Vrijban verbreekt!

 

 

 

Al splitst ook het Lot U in Vlamen en Walen,

 

Gij zijt er, voor God, als zijn Kinderen: Eén!

 

Eén Volk: eén Gezag, eéne Leus! laat haar schallen:

 

L'Union fait la Force! en Wij zweren - Wij allen! -

 

Eendrachtig te blijven! en Machtig te blijven!...

 

Gehoorzaam aan Hem!... in den Koning alleen!...

 

 

 

J. Olivier-Verhaar.