Onze Stam. Jaargang 1913

[p. 103]

Tooneelwerken.

Van den Gentschen tooneelkundige Lod. Lievevrouw-Coopman verscheen te Rousselare, bij A. Deraedt-Verhoye, in Gentschen tongval een leutig stukje over het pittige thema Hoe Ouder Hoe Zotter. Te Gent, zal dit uitje van den begaafden schrijver van Jalouzie, den bewonderaar van Calderon en Molière, zeker veel opgang maken. Het Gentsch verschilt evenwel zoodanig van het degelijke Nederlandsch, dat men een idioticon naast zich moet hebben, om zich door 't werk van Lievevrouw-Coopman henen te worstelen. Deze Gentsche lolle is goed afgespiegeld.

Vooroordeel, door Martha D'hoedt, 1912. Deraedt-Verhoye, Rousselare.

Over dit werkje zegt onze medewerker Ferdinand Rodenbach: Vooroordeel is eene comedie, waarin tusschen andere geschetste karakters, een zenuwachtig, doch sympathiek wezen leeft, dat als een echt natuurkind door drang gevoelend minnen, de neiging niet lang bemeesteren wil en ze kenbaar maakt aan den jongeling, die ervan het voorwerp is. Waar Vooroordeel wordt opgevoerd zal het stukje bijval inoogsten.

Het laatste stuk der tweede reeks van 't vorige jaar, De Moffel, blijspel in één bedrijf, door Eug. Fortin en Em. De Veen, mag bogen op goede uitkleeding en verzorgde taal. Het werd overigens reeds opgevoerd, meenen wij, en de bijval ervan heeft ons niet verwonderd.

P.

Eene kermis in de Kempen, zangspel in één bedrijf, tekst van Martinus Timmermans, muziek van H.G.D'Hoedt. Tooneelbibliotheek n^r 61, uitgever Deraedt-Verhoye, Rousselare.

Ik kan me niet goed voorstellen, dat in één bedrijf zoovele gebeurtenissen zich kunnen voordoen. Wij vernemen uit deze

[p. 104]

brochuur, licht en luchtig geschreven, dat Peter een wildstrooper is, wat de droefheid van Koosje verwekt; Dores moet als man der wet zijn plicht doen, maar het lukt hem niet, Peter te snappen. Een deftiger tijdstip breekt aan voor Peter; hij schiet zich koning, en hierdoor verzaakt hij het wildstroopen. Zoo worden Peter en Koosje man en vrouw en ook Dores en Dientje zullen huwen.

Daareven hekelden wij de opeenhooping der gebeurtenissen; wij blijven bij ons gevoelen. Er moesten twee bedrijven van 't stuk zijn gemaakt geworden, vooral daar 't bestemd is om gezongen te worden en hierdoor langer duren zal, dan schijver wel schijnt te vermoeden. Zijn componist zal me gelijk geven.

Zielengloed, bijbelsch spel in vier bedrijven door Emiel Serroen, n^r 62 van Deraedt-Verhoye's Tooneelbibliotheek.

Deze echt roerende, episch-dramatische toestanden, ontleend aan het verhaal van Filiep de Munnynck, brengen te binnen The Merchant of Venice van Shakespeare, Nathan der Weise van Lessing en Ghetto van Heyermans.

Dat Zara de fout van Herodes' kindermoord op Jezus legt en niet op den koning, geeft reeds de maat van haar joodsch fanatism. Judith, hare dochter, evenals de Jessica van den grooten Will, de verdraagzame Jodin, die christene worden wil net als haar verloofde Joachim. Er is een kokende haat in 't hart van Zara, en dit wordt uitgelegd door 't feit, dat ze, toen de joodsche soldaten heur zoontje doodden om den Nazarener te kunnen treffen, zij ten einde de wonde te stelpen, al het bloed van 't kindje slurpte. Deze toestand, zoo hachelijk roerend, heeft het drama op zekere plaatsen, ook voor de taal, tot eene tragedie opgeschroefd.

F.V.