Onze Stam. Jaargang 1911

Aan de Zeevisschers.

O vrije visschersvolk, weer te bezingen,

Wien wind, noch zeegeweld en kan bcdwingen;

Gij in tempeest en storm blijft onvervaard

En kalm de wilde en woeste zee aanschouwt.

O vrije Zoons der vrije Noorderlingen,

Gij blijde in strijd en in 't gevaar gaat springen.

Als alles dreigt, de dood zelf rond u vaart,

Uw oog, uw ziel blijft pal en steeds bedaard.

O Visschersvolk, hoe gaat gij lustig varen

Op 't wijde veld der eindelooze baren;

En als de zee met 't schuitje kaatst en speelt

't Is U een lief, dat zacht de wangen streelt;

Verzinkt gij ooit, uit d'afgrond klimt uw bede:

‘Hoe minde ik U!... en gij verslindt mij, wreede!’

D^r Hillemans.